کشانده‌ای دل یک شهر را به همراهت
سفر به‌خیر و سلامت! خدا به همراهت
عبای ساده‌ی تو سایه‌سارِ مردم بود
برو که سایه‌ی «آلِ عبا» به همراهت
چه کرده‌ای مگر ای مرد با دلِ این قوم؟
که هست این همه دستِ دعا به همراهت
به روی شانه‌ی تو بارِ دردِ امت بود
بگو که می‌بری‌اش تا کجا به همراهت؟
کبوترِ حرمی، رو به آسمان رفتی
دعای حضرتِ موسی‌الرضا به همراهت
دلم گرفته از این روزگارِ رنج‌آلود
ببر به شهرِ شهیدان مرا به همراهت
«عاطفه خرمی»
